Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Άρνηση

"Προτιμώ να με μισούνε γι' αυτό που είμαι παρά να με αγαπάνε γι 'αυτό που δεν είμαι"
Τεύταμος.

Ερώτηση : Ποιός έχει το θράσος να απαντήσει τί είναι και τί δεν είναι;
Aφού δεν "είναι" κανείς μας.
Και πώς να είναι;

Για μένα το "είναι" περικλείει μια διάρκεια. Και όταν ο Ηράκλειτος ισχυριζόταν ότι "τα πάντα ρεί" δεν απέκλειε τον άνθρωπο. Κάθε μέρα αλλάζουμε. Σώμα και Ψυχή.

Το "είναι" συνοδεύεται και από μια αυθυπαρξία. Ποιός από εμάς είναι αυθύπαρκτος ως προσωπικότητα, όταν όλοι συμφωνούμε πως η διαμόρφωση της προσωπικότητας είναι θέμα κοινωνικών συνθηκών;

Απλά υπάρχουμε. Και συνεχώς κινούμαστε.

Αλήθεια.. ποιός ο λόγος να μιλώ για όλα αυτα;
Είναι απλά η μεγάλη μου περιέργεια και προσμονή να προσδιορίσω την αξία μου.
Γιατί μερικές φορές νομίζω πως είμαι μια μίμηση. Μια απεικόνιση των πράξεων των άλλων. Και αυτοί αντίστοιχα είναι απεικάσματα άλλων πράξεων. Φαύλος κύκλος.
Ή μήπως όχι;
Ως εδώ.

Στην ερώτηση αν αυτενεργούμε καθόλου στη διαδικασία της διαμόρφωσης της προσωπικότητας μας ή αν είμαστε πιόνια παίρνω το ρίσκο και διαλέγω το πρώτο.

Άνοιξα πια τα μάτια μου.
Ξεκλείδωσα το κλουβί μου.
Και τώρα πια δε μένει παρά να βγω έξω.
Θέλω να μάθω να σκέφτομαι. Και έπειτα να αμφισβητώ.
Και γράφοντας τώρα είμαι ένα βήμα πιο κοντά στην έξοδο.
_______

Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα άσχημα γι'αυτό που είμαι.
Βλέπω γύρω μου τόσα άτομα που βρήκαν την έξοδο πριν απο εμένα.
Θέλω να πάρω κομμάτια του δικού τους εαυτού και να συνθέσω με ένα διαφορετικό τρόπο το παζλ μου. Προλαβαίνω;

Για ποιόν αλήθεια τα κάνω όλα αυτά;
Για μένα;
Ή μήπως προσπαθώ να κερδίσω το θαυμασμό και την επιδοκιμασία;
Γιατί αν είναι έτσι..κενή θα καταλήξω να'μαι.
Μια επαναστάτρια χωρίς αιτία.

Μήπως λοιπόν να αφεθώ και να περιμένω κάποιον να με αγαπήσει με τον συνηθισμένο τρόπο;

Aρνούμαι. Ναι. Αρνούμαι.
Και ας λέτε πως τα έχετε ξανακούσει.
Εγώ θα ξεκινήσω και ας φάω τα μούτρα μου.
Ας καταλήξω συμβιβασμένη.
Θα είμαι τουλάχιστον ένα πιόνι με επαναστατικό παρελθόν.

Εγώ θα διαλέξω.
Εγώ θα οδηγηθώ.
Εγώ αποφασίζω.
Εγώ μου δίνω αξία.
Εγώ μου την στερώ.
Εγώ θα καταστραφώ.
Και δε θα σας κάνω την χάρη γιατί ο συμβιβασμός μου.. δικιά μου επιλογή θα είναι κ αυτός.

Συγγνώμη Τεύταμε. Μια προσθήκη.
"Προτιμώ να με μισούνε οι βολεμένοι και συμβιβασμένοι επειδή το έπαιξα επαναστάτρια παρά εγώ τον ευατό μου επειδή δεν είπα όχι"

Αρνούμαι λοιπόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου